إعلان بالحب

أصبحتُ أمضى فى هواكِ متيماً

و بَنيتُ فى فؤادكِ قصرى و معبدى

قد كان قلبى فى الغرامِ زاهداً

و الآن حُبُكِ هو أملى و مَقصَدى

أفنيتُ عمرى للحسانِ عابداً

و عَزفتُ عنهم بعدَ عِشقكِ فاشهدى

هشام الزيات

عروس البحر

وسط موج البحر و الشواطئ الرملية

لقيتك يا عروسة البحر يا مرمرية

قربت و سألت مين انتِ يا أجمل صبية 

من أهل الأرض و الا م البحر جنّية

هزت شعورها و مدت ايد محنّية

و قالت أنا ملاك الحب عالشط منسية

هشام الزيات

حكاوى القلب

و لسه قلبى مليان بالحكاوى 

بالغناوى , بالكلام

لسه حاسس ان سنّى زى أولادى تمام

قلبى بيغنى و يرقص .. بس تايه فى الزحام

السنين جريت بسرعة من بين ايديا

و الزمن ساب خطوط واضحة عليّا

و قام يسابق خطوتى

أمشى يوم يقول سنة .. و أغيب يومين

يضيف عليهم كام سنة

كل يوم يعدى بيقرب ميعادى

و أنا أقول ده كله عادى

بس هاتولى ولادى

اللى سافر و اللى هاجر

و اللى واخداها حياتها

ماهى الحياة دايماً تلاهى

هشام الزيات